Rolniku, czy wiesz jak wdrażać program do prowadzenia gospodarstwa zgodnie z Dyrektywą Azotanową?
Zapraszamy na bezpłatne szkolenia skierowane do rolników posiadających gospodarstwo rolne pow. 50 ha lub utrzymujący obsadę większa niż 60 DJP, na temat:
Wdrażanie programu dla rolników do prowadzenia gospodarstwa zgodnie z Dyrektywą Azotanową,
oraz
Susza w rolnictwie, jak przeciwdziałać i łagodzić jej skutki.
Termin: 4 grudnia 2019 r.
Godz. 10 00 – 14 00
Miejsce: Sala Sesyjna Urzędu Miasta i Gminy Pobiedziska.
Uczestnicy szkolenia otrzymają w prezencie bilet wstępu na targi Polagra Premiery w Poznaniu.
Uczestnicy szkolenia będą mogli skorzystać z przygotowanego poczęstunku, kawy oraz herbaty.
Obowiązki wynikające z Dyrektywy Azotanowej
Udział w szkoleniu jest ważny,ponieważ w sobotę 23 listopada 2019 roku weszła w życie ustawa z dnia 11 września 2019 roku o zmianie ustawy- Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw. Zmiany dotyczą m.in. przepisów z zakresu ochrony wód przed azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych.
Od 1 stycznia 2020 roku rolnicy mają obowiązek wykonywania planu nawożenia azotu.
W nowelizacji Prawa wodnego a art. 105 a – 105 c określone zostały dokładnie przepisy, które gospodarstwa mają obowiązek opracowania planu nawożenia azotem oraz sposoby sporządzenia takiego planu.
Zgodnie z nowym prawem do opracowania planu nawożenia azotem obowiązane są :
– gospodarstwa prowadzące chów lub hodowlę drobiu powyżej 40 000 stanowisk,
– gospodarstwa prowadzące chów lub hodowlę świń powyżej 2000 stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg lub 750 stanowisk dla macior,
– rolnicy posiadający gospodarstwo rolne o powierzchni powyżej 100 ha użytków rolnych,
– rolnicy uprawiający uprawy intensywne na gruntach ornych na powierzchni powyżej 50 ha,
– rolnicy utrzymujący obsadę większą niż 60 dużych jednostek przeliczeniowych(DJP), wg stanu średniorocznego.
Natomiast mniejsze gospodarstwa nie mają obowiązku (ale mogą) prowadzenia planu nawożenia azotem. Za to muszą stosować nawozy w dawkach nieprzekraczających maksymalnych dawek nawozów azotowych dla upraw w plonie głównym.
Każde gospodarstwo powinno także prowadzić ewidencję zabiegów agrotechnicznych, związanych z nawożeniem azotem.
Takie zestawienie powinno zawierać informacje o dacie zastosowania nawozu, rodzaju uprawy i jej powierzchni, na której został zastosowany nawóz, rodzaju nawozu, dawce oraz terminie przyorania nawozu naturalnego, w przypadku zastosowania go na terenie o dużym nachyleniu.
Co powinien zawierać plan nawożenia azotem, by był zgodny z Dyrektywą Azotanową?
Przede wszystkim musi on być sporządzony nie później niż do dnia rozpoczęcia stosowania nawozów. Plan nawożenia azotem musi zawierać rozplanowanie stosowania nawozów na poszczególnych działkach rolnych w gospodarstwie rolnym, z uwzględnieniem potrzeb pokarmowych roślin. Plan musi być przechowywany przez okres minimum 3 lat od dnia zakończenia stosowania nawozów na podstawie tego dokumentu.
Kary na jakie narażony jest rolnik
Jakie kary grożą za naruszenie programu azotanowego.
2040 zł (od 2020 r. będzie to 2072,64 zł) za stosowanie nawozów niezgodnie z przepisami programu azotanowego i niezgodnie z planem nawożenia azotem,
3060 zł(od 2020 r. będzie to 3108,96 zł) za przechowywanie odchodów zwierzęcych niezgodnie z przepisami,
510 zł (od 2020 r. będzie to 518,16 zł) za prowadzenie dokumentacji realizacji programu działań niezgodnie z przepisami,
510 zł (od 2020 r. będzie to 518,16 zł) za brak planu nawożenia azotem, jeżeli jest wymagany. Również ARiMR może nałożyć karę za niestosowanie się do przepisów programu azotanowego w wysokości od 1 do 5% całkowitej kwoty dopłat bezpośrednich.
Prawo wodne określa również w jaki sposób rolnicy mają przechowywać kiszonki. Nie można jej przechowywać bezpośrednio na gruncie. Kiszonki przechowuje się: w silosach, rękawach foliowych, na płytach, na podkładzie z folii, sieczki, słomy, lub innego materiału, który pochłania odcieki pod przykryciem foliowym.
Dodatkowo określono, że zarówno kiszonek, jak i nawozów naturalnych nie można przechowywać w odległości nie mniejszej niż 25 m od studni lub ujęć wód, ani od linii brzegu wód powierzchniowych oraz pasa morskiego.
