Pamiętam dzień 2 września 1996r., kiedy miałam szczęście być świadkiem uroczystego otwarcia szkoły. W tym dniu rozpoczęłam pracę w naszej szkole – w Liceum Ekonomicznym w Pobiedziskach Letnisku, jako nauczycielka języka angielskiego. Dwa lata później objęłam funkcję wicedyrektora szkoły i razem z dyrektorem śp. Stanisławem Szwajkowskim przez 8 lat starałam się jak najlepiej wypełniać swoje obowiązki dla dobra i rozwoju naszych uczniów. W 2006 roku przystąpiłam do konkursu na dyrektora szkoły i pełniłam tę funkcję przez 10 lat. To był wspaniały okres mojego życia zawodowego, zostawiłam w tej szkole cząstkę siebie, zawsze byłam dumna z moich uczniów i absolwentów, a praca z ambitnym gronem pedagogicznym sprawiała mi przyjemność i inspirowała do podejmowania nowych wyzwań. Lata, które spędziłam w tej szkole jako nauczyciel, wicedyrektor i dyrektor zostawiły w mojej duszy najlepsze wspomnienia. Dzisiaj czuję ogromną wdzięczność do wielu ludzi i cieszę się, że mogę ją tutaj wyrazić. Niestety część niezwykłych osób, którzy oddali serce tej szkole już odeszło, ale pozostała pamięć, która jest nieskończona. Śp. inż. Władysław Spalony zapisał się w mojej pamięci jako wspaniały, pogodny, zawsze uśmiechnięty człowiek, wybitny społecznik, inicjator budowy szkoły, twórca projektu technicznego budynku, przyjaciel społeczności szkolnej. To jest niezwykłe, że byłam naocznym świadkiem poświęcenia kamienia węgielnego dnia 12 września 1990, wmurowanego na istniejących już fundamentach budynku, przez Prymasa Polski śp. Józefa Glempa. Wtedy, nawet przez moment nie pomyślałam, że ta szkoła będzie taka piękna i że w niej spędzę większość mojego życia zawodowego. Swoje słowa wdzięczności pragnę skierować do nieżyjących już burmistrzów – śp. Krzysztofa Wojdanowicza, budowniczego, założyciela i przyjaciela tej szkoły oraz śp. Leszka Puchalskiego, który wmurował kamień węgielny i rozpoczął budowę sali sportowej. Miałam szczęście współpracować jako wicedyrektor w latach 1998-2006 z wybitnym pedagogiem i dyrektorem tej szkoły śp. Stanisławem Szwajkowskim. Jego starania o rozbudowę szkoły, nadanie imienia i sztandaru, rozwój bazy dydaktycznej i sprawność organizacyjną bezpośrednio wpłynęły na kształt obecnej szkoły. Kiedy obchodziliśmy 10-lecie szkoły osoby, które wymieniłam wyżej z imienia i nazwiska były wśród nas; dzisiaj oddaję hołd tym wszystkim wybitnym postaciom.
Cieszę się, że mogę wyrazić swoją wdzięczność twórcom i przyjaciołom szkoły, którzy nieustannie nas wspierają. Słowa wdzięczności pragnę skierować do Księdza Kanonika Adama Zasady, związanego z tą szkołą od samego początku, od wmurowania kamienia węgielnego, uczestniczącego w ważnych historycznych momentach, poprzez wielokrotne poświęcenie bazy szkolnej, wspieranie modlitwą, jak również codzienną obecność wspaniałego księdza i przyjaciela. Dziękuję Panu Zenonowi Nogajowi za podjęcie trudu utworzenia społecznego komitetu i zapoczątkowanie budowy naszej szkoły. Dziękuję Panu Michałowi Podsadzie, wieloletniemu burmistrzowi, za rozbudowę szkoły i założenie gimnazjum. Dziękuję władzom samorządowym, Pani Burmistrz Dorocie Nowackiej i pracownikom Urzędu MiG Pobiedziska, tym obecnym i poprzednim za wspieranie i wdrażanie wielu wartościowych przedsięwzięć, a w szczególności programów edukacyjnych, nauczycielskich projektów europejskich, wymiany polsko – niemieckiej, projektów remontowych i budowlanych, m.in. termomodernizacji budynku, budowy obiektów sportowych i placu zabaw.
Wreszcie dziękuję mojej wicedyrektor, a następnie Pani Dyrektor Danucie Larus, nauczycielom, uczniom, rodzicom i pracownikom obsługi za wspólne dzieło budowania 20-letniej historii naszej szkoły. Bądźmy dumni z tego, co osiągnęliśmy, postarajmy się przekuć wiedzę i doświadczenia w kreatywne pomysły oraz podejmijmy wysiłek tworzenia lepszej przyszłości dla naszych dzieci i młodzieży.
Wiesława Smalarz
Foto: Tomasz Chmielewski
